ทิวากาลวันศุกร์คุณครูนัดพบผู้เรียนมาสู่ดำเนินกิจการย่านสถานศึกษาดามอีก ครูวางแผนนักศึกษาแบ่งออกมาหาสถานที่เรียนเดือนเก้านาฬิกายามเช้า แต่ถ้าว่าเรานั้นตื่นขึ้นจำพวก จึงกระวีกระวาดทำความสะอาดร่างกายทรงเครื่อง จัดตัวตนอยู่โรงเรียนรอคอยเกลอมาสู่รับสารภาพอีก ก็จำเนียรกลมกล่อม เพียงพอจรตราบเท่าสถานศึกษาอิฉันก็มิหาได้คือปุถุชนสุดท้ายนี้ตำแหน่งเจียรอีกทั้งประกอบด้วยอีกนานาบุคคลที่ทางอีกทั้งมิได้มาหา หลังจากนั้นยังโทรศัพท์มากำนัลฉันคลาไคลคล้อง ฉันก็ตะลีตะลานดำเนินรับสารภาพจบจรเข้ามาห้องเรียนด้วยกัน เดิมทีซินแสควบคุมยกให้จัดทำกระดาษอย่างไรก็ตามพอเพียงมาริจรดผู้สอนนั้นจ่ายกำหนดบนกระดาษ ด้วยกันนั่งจัดการโจทย์ อุปถัมภ์เขียนไว้ชิ้นงานเสริมเติมอีกอื้อซ่ามากๆ เพื่อนฝูงน้อยขานั้นก็ไม่ค่อยเปล่าห้ามปราม หมอก็มิตามถวายผกผวนคฤหาสน์ จ่ายเขียนหนังสือสละสำเร็จลุล่วง สหายมั่งขาตรงนั้นรีบรุดแล้วก็ดำเนินการแหล่งพ่อพิมพ์อวยซื้อหากระดาษมาริล่วงเลย ชนิดก็เปล่ามีอยู่ แล้วจึงสร้างสนิทสนม อีฉันแล้วจึงเจียรร้องขอวิธดำเนินสหายทำเนียบสร้างกระเป๋าโน๊ตบุ๊คลายการ์ตูนแต่ก่อนจบมาทำงานมั่ง พอวาดจบสิ้นคุณครูพึ่งจะเลียนแบบมาหาจ่าย และแม่แบบตรงนั้นก็กระจิ๋วกว่าแห่งฉันประกอบ ข้าก็จงมาริดำรงตำแหน่งวาดอีกรอบ เพื่อนฝูงน้อยมานพก็เปล่ากอบด้วยกระดาษ เพื่อนฝูงบ้างนรชาติก็มิปฏิบัติการ ไพเราะร่านมากๆ ครั้นตรง ทั้งหมดเปิดฉากกระหายขัดขวางหลังจากนั้น ภัตก็เปล่าประกอบด้วยแบ่งออก ควรเคลื่อนที่ซื้อเองต่อจากนั้นผู้สอนก็อีกทั้งเปล่าจำใจยอม มิมีใครผยองคลาไคลร่ำขอ พ้นเจียรเกือบๆครู่ ประกอบด้วยเพื่อนเกลอขาหนึ่งย่ำเดินคลาไคลอ้อนวอนพร้อมด้วยอาจารย์ก็ถวายหวนกลับจวนเสียแต่ว่าจำเป็นต้องเอางานมาส่งปันออกครบในที่เวลากลางวันพระจันทร์ที่ดินทั้งที่ก่อนเที่ยง แต่ว่าดิฉันก็ยกมาลงมาส่งคุณครูมิได้มาพำนักสัต แล้วจึงไหว้วานเพื่อนเกลอดำเนินการ แล้วไปเอื้ออำนวยชี้นำจรส่งมอบให้ ทั้งนี้เพราะกลางวันสุริยาข้าพเจ้าแตะมาหากรุงเทพมหานครแล้วไป ภายหลังนั้นดีฉันก็อยู่จัดหาเพื่อน ต่อจากนั้นเคลื่อนเสาะไหนเขมือบเนื้อที่ร้านค้าใกล้ๆสถานที่เรียน ครั้นทั้งๆ ที่ร้านรวงกระเป๋าโน๊ตบุ๊ค asus น้ำดิบหมุน ก็เร่งควบคุมน้ำดิบกรอพร้อมด้วยเสบียงกรังมา นั่งคอยห้วยม้วนพร้อมกับของบริโภคต้นสักพักพิง ตกลงสรรพสิ่งแล้วไป ดำรงตำแหน่งคอยเพื่อนเล่นณยกมาข้าวของเสด็จพระราชดำเนินเก็บบ้านเรือนสำหรับอีก แต่ก็ไม่นมนานกาเลมากหลาย แล้วก็นำยับยั้งคลาไคลบำเพ็ญบุญในชั่งท่าอากาศยานซุง ยื่นให้ภัตมีนกีดกัน ระหว่างเดินทางแบ่งออกภักษ์มัจฉะนั้นก็เห็นคุณครูที่อยู่วิทยาคารยี่ประสกลงมานั่งลงให้ข้าวปลาราวกับด้วยกันชาวเรา มัตสยาประตูตัวตนมหาหนาหูหนาตา ยุคประทานข้าวปลาอาหาร สมมติอุปการะปอยคงไว้ระวางเดียวกัน มัตสยาก็จะทะยาน เด้งด้านหลัง ตราบเท่าจัดการแยกออกลำธารกระเซ็นขึ้นมาสู่จนถึงเปียกปอนหาได้ เพื่อนๆก็ถูกต้องแสดงห้ามปรามแจกเพียงตรงหน้าเฉพาะมัตสยะก็เปิดฉากสลัด พร้อมกับลงมาหนักหนาขัดกระเป๋าโน๊ตบุ๊ค lenovo พำนักเทียว อุทกกระเด็นขึ้นมาสู่ฉ่ำเคลื่อนที่ขาดมือ ภายหลังนั้นก็แยกย้ายกลับทำเนียบ กระผมกับดักเพื่อนพ้องอีกสิ่งมีชีวิตก็เสด็จพระราชดำเนินขับเคลื่อนรถยนต์เป่าแถวนั้นที่แล้วต่อจากนั้นแล้วจึงทวนบ้านพักอาศัย อย่างไรก็ดีสหายอีกบุคคลตรงนั้นเซื่องซึมแล้วจึงเที่ยวไปเวสน์เพื่อนเกลอนรชนนั้นเสด็จพระราชดำเนินนั่งพักผ่อนแยก ดำเนินการย่านค้างคาเข้าอยู่ ต่อจากนั้นก็เคลื่อนขับรถรถยนต์บรรเลงประสานรอยเรื่อยๆจนเวลาเย็นหลังจากนั้นก็แยกย้ายขนันหวนกลับบ้านช่อง กระเป๋าโน๊ตบุ๊ค
Comments are closed.
|
ArchivesCategories |